- dünyagörmüş
- пожилой, бывалый, видалый.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
dünyagörmüş — sif. Həyat təcrübəsi çox olan, mübarizələrdən, çətinliklərdən, sınaqlardan çıxmış; təcrübəli, müdrik. Kətxuda dünyagörmüş, ağıllı bir adam idi. N. N.. <Səməd> özü dünyagörmüş adam idi, hər şeydən başı çıxardı. B. T.. Sayalı arvad kənddə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəltə — (Bakı, Basarkeçər, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir) 1. iri, qüvvətli (Basarkeçər). – Qalxozda yaxşı kəltə öküzdər var 2. yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş (Bakı, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir). – Elə danışer ki, maşallah, elə bilersən kəltə kişidi… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cəhandidə — f. dünyagörmüş, təcrübəli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
karazmudə — f. 1) işdə sınanmış, təcrübəli; 2) m. dünyagörmüş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağbirçək — 1. sif. Saçı ağarmış yaşlı, qoca, hörmətli (qadın haqqında). <Fatma xanım:> Məni bu ağbirçək vaxtımda oğru eyləyir. N. V.. Bir az sonra Vaqifin evində olan ağbirçək qadın . . çıxdı. Ç.. Gözündə kainat başqadır bütün; Gənclikdən zövq alır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baxəbər — sif. <fars. ba. . . və ər. xəbər> köhn. Xəbərdar, xəbəri olan, məlumatı olan. Dünyagörmüş adamlar, məmləkət gərdişindən baxəbər şəxslər belə bir qayda qoymuşlar. . Ç.. Baxəbər olmaq – xəbərdar olmaq. Qıraq kəndlilərdən də camaat baxəbər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dayə — is. <fars.> 1. Uşağa baxan, uşağa qulluq edən qadın; mürəbbiyə. O zaman dayə, Əli ilə bərabər gəzməyə getmək istəyirdi. İ. M.. <Ağca> dünyagörmüş xanımların məsləhəti ilə bir dayə tutub, uşağı ona tapşırdı. M. C.. // Özgə uşaqlarına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyüm — bax düyün 1. Qaşlarının düyümünü; Elə bil kimsə açdı; Qırışdı gözlərinin kənarı; Dodaqların da qaçdı. R. R.. Sayalı arvad kənddə dünyagörmüş ağbirçək sayılırdı. Düyümləri açar, tilsimləri sındırardı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hər — əvəz 1. Bir toplunun ayrıca götürülən fərdi, onu təşkil edən şeylərdən hər biri. Hər adam. Hər ailə. Hər adambaşına. Hər bir – bax hər. Hər bir adam. Hər bir şey. Hər bir təsadüfdə. Hər bir çətinlik qarşısında. – Əli yüz sirr oxuyur; Hər bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köhnə — sif. <fars.> 1. Uzun müddət işlənməkdən dağılmış, xarab olmuş, yıpranmış, köhnəlmiş; nimdaş (yeni ziddi). Köhnə ayaqqabı. Köhnə palto. Köhnə araba. Köhnə stul. – Pişxidmətlər şüru etdilər Yusif Sərracın köhnə paltarını soyundurmağa və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti